Uw vraag suggereert dat ik eerst een thema koos en vervolgens begon te schilderen of tekenen. Nou, dat is niet hoe deze werken werden gecreëerd en bij elkaar kwamen. Zoals u ziet, heb ik in meerdere jaren aan deze stukken gewerkt: 1994, 2002, 2003, 2006, 2007, 2013, 2015, 2016. Ik volg een innerlijke drang om iets uit te drukken. Mijn atelier is dan de plek waar ik moet zijn om te tekenen of te schilderen. Door de tijd heen ontstaat er veel werk. In het begin lijkt het dan, dat er geen relatie is tussen alle werken die gecreëerd zijn. Maar daarna blijkt er altijd een te zijn. Het is dankzij de feedback van mijn man, dat ik ontdek dat mijn werk thema's heeft, veel meer dan ik me aanvankelijk bewust was.
Do is de laagste muzieknoot op een muziekschaal in de westerse wereld. Rood is de laagste lichtfrequentie die zichtbaar is voor het menselijk oog. Voor mij is de natuur de start van al het leven. Ik hou van tuinieren. Het is geweldig om planten te zien groeien. Om vormen en kleuren te ontdekken. Het is echt indrukwekkend hoe dieren en mensen groeien. Voor mij is deze groeiende kracht een mooi, creatief mysterie. De wetenschap heeft nog geen verklaring voor de oorsprong van deze terugkerende levenskracht. We leven allemaal op aarde, deze groene, groeiende planeet. Dus, het is iets om voorzichtig mee om te gaan. Het ontstaan van onze planeet is waar het eerste verhaal begint.
Toen na de big bang ons zonnestelsel begon, verdichtte een grote stofwolk tot een stevige aarde. Water gecondenseerde op de solide aarde waarbij de zeeën en een dampkring ontstonden. Dus er was lucht en zee. Er ontwikkelden micro-organismen en planten. De eerste planten hadden geen seksuele diversiteit. Het was pas toen seksuele diversiteit verscheen in dit prachtige, creatieve proces van de aarde, dat een snellere ontwikkeling begon. Dus in principe hebben we niet een wereld, maar zijn we één wereld samen. Ik heb het idee, dat de hedendaagse menselijke geest vaak problemen heeft om de ware aard van de planeet, waarop hij leeft, te begrijpen. Dus, het laatste kunstwerk in het Do-paviljoen heet One World. Niets religieus, niets politieks, niets economisch, gewoon het principe van de natuur van de aarde. Ik hou echt van deze planeet waar ik op woon! Wat vindt u?