Zeer diepgaande vraag, bedankt. Focussen op culturele verschillen is een houding die we vaak in de culturele geschiedenis van de mens terug zien. Echter, alleen letten op verschillen, zonder daarbij te betrekken wat we gemeenschappelijk hebben, maakt de kans op conflicten groter. Ik zoek altijd naar de essentiële zaken die ons verbinden, dat is mijn manier om naar het leven te kijken. En als kunstenaar heb ik een innerlijke drang om uit te drukken wat ik heb gevonden. In het oranje Re paviljoen is bijeengebracht wat ik heb gevonden tijdens mijn zoektocht naar de meest essentiële dingen die ertoe doen in het persoonlijke leven. Dus mijn werken zijn het antwoord op uw vraag. Zullen we eens gaan kijken?
Een leven leven als man of leven als vrouw is een heel ander ding. Om het leven door te geven, moeten we nieuw leven creëren, kinderen. Eén klein moment - gepland of niet-gepland - maakt je een ouder voor de rest van je leven. We beginnen allemaal jong, we leven en worden ouder. Al onze levens stoppen op een bepaald moment. Wat uw vorige vraag betreft over culturele verschillen, zou ik willen zeggen dat ik geen culturele verschillen heb gevonden in de essentiële zaken van "The Course of Life". We hebben dit allemaal gemeen.
Ik waardeer uw eerlijke reactie. Een leven is als een golf die begint en eindigt. Levens komen en gaan, steeds opnieuw, zoals golven in een eindeloze oceaan.
Mijn kunstwerken van het Re paviljoen vertellen me dat we allemaal die mooie, tijdelijke ervaring delen die we het leven noemen. Rituelen bij de geboorte en de dood zijn vormen van menselijk gedrag, die we zien in alle tijden en in alle culturen. Het feit dat culturen zich op verschillende manieren uitdrukken in rituelen, is voor mij slechts een uiterlijk verschijnsel. De innerlijke motivatie, die aan deze menselijke gedragingen ten grondslag ligt, heeft naar mijn mening een diepe, biologische en emotionele oorsprong, die de wetenschap nu pas begint te ontdekken. We zijn allemaal verbonden in deze stroom van het leven en deze stroom verbindt ons misschien meer met elkaar dan we merken. In mijn ogen lijkt het erop dat we allemaal in dezelfde hof van menselijkheden rondlopen.